Tekstovi

FAZE VOĐENJA ODBRAMBENOG RATA

  1. faza: Tokom 1992. godine oko 70% teritorije BiH je bilo okupirano od strane srpskih formacija. Ovi fazu karakterišu: autonomno vojno organizovanje i lokalno pružanje otpora, odsustvo većeg uticaja sistema rukovođenja i komandovanja (RiK-a) na svim nivoima, raznolikost vojnih formacija, stepena naoružanosti i obuhvaćenosti, rascjepkanost slobodne teritorije, u političkom i u informativnom smislu, nedovoljlno prisustvo organa državne vlasti i članova Štaba Vrhovne komande (ŠVK) u jedinicama i na terenu uopšte, paravojno djelovanje nekih manjih jedinica i odsustvo kontrole nad njima, neravonomjerna naoružanost jedinica u različitim regionima i odsustvo centralizovanog pristupa rješavanju logističkih problema, zaustavljanje okupacije agresora i očuvanje naroda i teritorije (od aprila 1992. do maja 1993. godine).
  2. faza: Potpuna blokada slobodnih teritorija Republike BiH, i ne samo snabdijevanje Armije, nego i stanovništva, borba sa dva agresora i samim tim postojanje široke linije fronta sukoba, zajedničko djelovanje oba agresora gdje su im se interesi poklapali (Konjic, Kiseljak, Žepče), minimalne količine MTS-a (materijalno tehničkih sredstava) koje su Armiji stajale na raspolaganju,  zamašne operacije oba agresora uz učestvovanje i VJ i HV na svim stranama što je razvlačilo snage Armije (Gornji Vakuf, Mostar, Brčko, Goražde), slamanje ofanziva agresora u Brčkom, Teočaku, Olovu, Maglaju, Tešanju, G. Vakufu, Mostaru te fizičko povezivanje 2. i 3. korpusa, 3. i 7. korpusa, 7. i 6. korpusa, 1. i 5. korpusa i 6. i 4. korpusa Armije RBiH; stavljanje pod kontrolu Armije RBiH oko 2.500 km i više gradova (Vareš, Kakanj, Travnik, Bugojno, Fojnica, Konjic i Jablanica), deblokada slobodnih maglajskih i tešanjskih teritorija, borba za komunikacijsko i fizičko povezivanje slobodnih teritorija (od maja 1993. do maja 1994. godine).
  3. faza: Jačanje sistema rukovođenja i komandovanja (RiK) Armijom na svim nivoima, kadrovsko i organizacijsko ustrojavanje Armije, plansko angažovanje Štaba vrhovne komande (ŠVK), i u prema jedinicama Armije, prerastanje Armije u respektabilnu vojnu silu koju počinju svi uvažavati i koja poboljšava pozicije naših državnih predstavnika u pregovorima, uspostavljanje strateške ravnoteže i preuzimanje inicijative na taktičkom nivou radi popravljanja taktičkog položaja i izravnavanja linija fronta (od maja 1994. do kraja 1994. godine). U ovoj fazi su postignuti i sporazumi o prestanku sukoba sa HVO (Zagreb), objedinjavanju snaga i formiranju Združenog štaba (Split) te o uspostavljanju Federacije BiH (Vašington). Vođene su i značajne borbe uključujući i prvu zajedničku operaciju ARBiH i HVO (oslobađanje Kupresa). U borbama je ostvareno: oslobađanje velikog dijela crnoriječke visoravni, deblokada Tešnja i Maglaja, oslobođenje brojnih objekata kojim je popravljen taktički položaj ARBiH.